Η Εθνική Επέτειος της Ελλάδας, η 25η Μαρτίου, επέτειος της παλιγγενεσίας δεν συμπίπτει τυχαία με την χαρμόσυνη εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου: είχε επιλεγεί από τους Φιλικούς ως ημέρα έναρξης της Επανάστασης του 1821. Η συμπλήρωση, εφέτος, 200 ετών από την Επανάσταση του 1821 θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή στοχασμού για όλους τους Έλληνες.
Αμέσως μετά την Ανεξαρτησία οργανώθηκε κράτος Εθνικό, βασισμένο στο ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο της εποχής. Οι ευρωπαϊκές αξίες και οργάνωση συνέπιπταν πάντοτε με τις επιθυμίες του ελληνικού λαού – ένας παράλληλος ιδεολογικός προβληματισμός, ο οποίος οδήγησε σε υιοθέτηση Συνταγμάτων, κρατικών δομών, αναγνώριση ατομικών και συλλογικών ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με αποκορύφωμα την ένταξη της χώρας μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η οργάνωση της εκπαίδευσης, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και η ομογενοποίηση της ελληνικής γλώσσας, η ισονομία, η ανεξιθρησκία, όλα είναι κατακτήσεις της Ελευθερίας, την οποία εξασφάλισε η Επανάσταση του 1821, οι αγώνες και οι θυσίες τόσων επώνυμων και ανώνυμων αγωνιστών.
Το στοιχείο της εμφύλιας έριδας, διαχρονικά διακριτό στην τρισχιλιετή ιστορία του Έθνους, δυστυχώς δεν έλειψε ποτέ – δεν είχε λείψει άλλωστε ούτε κατά τη διάρκεια του σχεδόν οκτάχρονου επαναστατικού αγώνα. Αξίζει να αναφερθεί το ανωτέρω στοιχείο, ως ο εχθρός εντός των τειχών, τον οποίον πρέπει διαρκώς να έχει στο νου του κάθε Έλληνας και να καταπολεμά συνειδητά.
Τα κράτη, όπως άλλωστε και τα άτομα, είναι αδύνατον να λειτουργούν κατά τρόπο απομονωμένο από τον περίγυρο, ευρίσκονται σε διαρκή αλληλεξάρτηση, συνεργασία και διάλογο, επιδιώκοντας αμοιβαία επωφελείς τρόπους του απαραίτητου δούναι και λαβείν. Διαρκείς οι ανακατατάξεις στο διεθνές σκηνικό τα τελευταία 200 χρόνια και πολλές οι πολεμικές και οικονομικές περιπέτειες της χώρας μας.
Όλοι είμαστε υπερήφανοι για τις ευπρόσωπες και δημιουργικές ελληνικές κοινότητες στο εξωτερικό, την παρουσία τόσων Ελλήνων επιστημόνων σε διεθνή ερευνητικά κέντρα και την συνεισφορά τους σε τομείς, όπως π.χ. η ιατρική, αλλά επίσης στις καλές τέχνες και στην μουσική. Οι ελληνικές κοινότητες στην Αίγυπτο, έγραψαν λαμπρή ιστορία, δίνοντας έμφαση στον εκπαιδευτικό τομέα, αλλά και στην κοινωνική αλληλεγγύη, ιδρύοντας οίκους ευγηρίας στην Αίγυπτο τον 19ο αιώνα, προτού ιδρυθούν παρόμοιοι στην Ελλάδα.
Στις ελληνικές κοινότητες και στα ελληνικά σχολεία της Αιγύπτου έγιναν δεκτοί Έλληνες οποιασδήποτε προέλευσης, ανεξαρτήτως διαβατηρίου ή δόγματος. Δωδεκανήσιοι Ιταλοί υπήκοοι, Κύπριοι, Πόντιοι και λοιποί Μικρασιάτες, κάτοχοι βρετανικών, γαλλικών ή οθωμανικών διαβατηρίων αλλά και απόλιδες, ανιθαγενείς, δεν αντιμετώπισαν δυσκολίες στο να αντιμετωπισθούν ως Έλληνες, από τους λοιπούς Έλληνες παροίκους, κοινοτικές, αλλά και εκκλησιαστικές και σχολικές αρχές. Καταγράφονται άλλωστε με τον τρόπο αυτόν και στις αιγυπτιακές στατιστικές μέχρι την δεκαετία του 1950.
Ημέρα ευφροσύνης και πανηγυρισμού η 25η Μαρτίου για τους Αιγυπτιώτες από καταβολής κοινοτήτων. Πολλές οι εορταστικές εκδηλώσεις, σχολικές παρελάσεις, εθνικοί χοροί, διαλέξεις, πριν και μετά την καθιερωμένη δοξολογία επί δεκαετίες. Εφέτος, με γνώση του παρελθόντος, επίγνωση των προκλήσεων παρόντος, αντιμετωπίζουμε με πίστη το μέλλον.
Η καθιερωμένη δοξολογία στον Ιερό Ναό των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης θα γίνει χωρίς μαθητική παρέλαση λόγω της πανδημίας και θα αναφωνήσουμε με ομόνοια, όσοι παρευρεθούμε, με την ίδια ζέση όπως έκαναν πάντοτε οι Αιγυπτιώτες Έλληνες, «Ζήτω η 25η Μαρτίου, Ζήτω το Έθνος».
Διαβάστε επίσης:
ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ 1821 – 2021: Νέο Φως 22.3.21