Ένα μεγάλο «Μπράβο» από καρδιάς στον Αναστάση, στον Άρη και στον Ράγκι

Δεν υπάρχει, νομίζω, καλύτερος τρόπος να αποχαιρετήσουμε μια χρονιά που σε λίγες ώρες θα είναι μόνο μια ανάμνηση, από το να αναφερθούμε, ως τελευταίο ρεπορτάζ του Νέου Φωτός και της ekkairo.org, σε τρεις φερέλπιδες νέους της Ελληνικής μας Παροικίας στο Κάιρο, οι οποίοι διαπρέπουν στην Ελλάδα και στο Εξωτερικό και μας κάνουν όλους πραγματικά υπερήφανους.

Ό Αναστάσης Ρούσσος, ο Άρης Γκρουνστέιν και ο Ράγκι Ελ Σάμι είναι τρεις νέοι Αιγυπτιώτες που μέσα στον Δεκέμβριο του 2024 έκαναν, ο καθένας στον τομέα της επιστήμης του, ένα μεγάλο και καθοριστικό βήμα στην ζωή τους.

Ο Αναστάσης πήρε το πτυχίο του από το Τμήμα Ναυτιλιακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιά, ο Άρης από το ίδιο Πανεπιστήμιο πήρε και αυτός το πτυχίο του στην Οργάνωση και Διοίκηση Επιχειρήσεων, ενώ ο Σάμι ολοκλήρωσε το διδακτορικό του στο Πανεπιστήμιο ΜακΜάστερ στο Χάμιλτον του Καναδά, με θέμα την Σχεδίαση και την Δημιουργία Βιοχημικών Οπτικών Αισθητήρων.

Και οι τρεις είναι παιδιά της Αμπετείου, με τον Σαμίρ να σπουδάζει στην συνέχεια Ηλεκτρολόγος Μηχανολόγος στο Πανεπιστήμιο Αΐν Σάμς και μετά για πέντε χρόνια με επιμονή και πάθος για την επιστήμη που διάλεξε να υπηρετήσει, να πηγαινοέρχεται στον Καναδά για να ολοκληρώσει ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα στο τέλος του 2024.

Ο Άρης και ο Αναστάσης είναι στην ίδια ηλικία. Eίναι ξαδέλφια και φίλοι που καθίσανε στα ίδια θρανία, κάνανε λίγο πολύ τις ίδιες μαθητικές σκανταλιές και ονειρευτήκανε και αυτοί, όπως και οι γονείς τους το δικό τους μέλλον για την ενήλικη πλέον ζωή τους.

«Είμαι πολύ ευχαριστημένος στην Ναυτιλιακή Εταιρεία όπου εργάζομαι τώρα. Για πέντε τουλάχιστον χρόνια θα βρίσκομαι στην Ελλάδα. Μετά βλέπουμε. Μου λείπει όμως το Κάιρο. Ίσως ξαναγυρίσω, αν υπάρξει κάτι που να με ενδιαφέρει», μας είπε με μια δόση νοσταλγίας ο Αναστάσης, που κάνοντας λίγο πλάκα χαρακτήρισε ως έναν τρελό άνθρωπο, τον Άρη, γιατί πήρε, όπως μας είπε, ένα αεροπλάνο και ήρθε στο Κάιρο για δύο μέρες, μόνο και μόνο για να τρέξει στο Μαραθώνιο γύρω από τις  Πυραμίδες. «Έεε τι να πω, τρελός δεν είναι;», μας είπε γελώντας.

Μιλήσαμε και με τον  Άρη Γκρουνστέιν. Από ό,τι καταλάβαμε, σε καμία περίπτωση δεν είναι διατεθειμένος να βάλει την ζωή του σε προκαθορισμένα στεγανά και ανοίγει, όπως μας είπε τα πανιά του για την σχολή πιλότων από την οποία μετά από δύο χρόνια περίπου που θα αποφοιτήσει, ίσως να είναι στα πληρώματα των αεροσκαφών που θα μας ταξιδεύουν στην Ελλάδα.

«Ήταν ένα όνειρό μου από παιδί να γίνω πιλότος. Δουλεύω τώρα στις υπηρεσίες εδάφους του Αεροδρομίου Αθηνών, μιας και είναι το πιο κοντινό βήμα στο όνειρο (γέλια) και περιμένω με ανυπομονησία να βρεθώ μια μέρα στους αιθέρες», μας είπε ο Άρης.

Επικοινωνήσαμε και με τον Ράγκι, που όπως  μάθαμε, εργάζεται ήδη σε μια Αιγυπτιακή Εταιρεία που ειδικεύεται στο αντικείμενο του διδακτορικού του. Τον ρωτήσαμε για τα σχέδιά του, αλλά και για την πρακτική εφαρμογή της επιστήμης του και εντυπωσιαστήκαμε από το πώς οι οπτικοί αυτοί αισθητήρες, κάνουν την ζωή μας καλύτερη. «Φανταστείτε ότι σχεδιάζουμε την θεωρητική βάση για την δημιουργία οπτικών αισθητήρων που θα μπορούν να ανιχνεύουν άμεσα και με ακρίβεια ιούς και παρασιτικούς οργανισμούς από δείγματα βιολογικού υλικού, κάνοντας την διαγνωστική πρακτική των γιατρών ακόμα πιο αξιόπιστη και την θεραπεία των ασθενών πιο βραχύβια. Όσο για τα δικά μου σχέδια, η Αίγυπτος είναι μια χώρα που θέλω να ζήσω και προσδοκώ να βρω εδώ τις επιστημονικές υποδομές που θα ταιριάξουν στα όνειρά μου Ίν σα Ααλά, λοιπόν».

Και με ένα γλυκό «Ίν σα Ααλά» από καρδιάς ας αποχαιρετήσουμε και εμείς την χρονιά που φεύγει και ας ευχηθούμε ό,τι καλύτερο σε αυτούς τους τρεις νεαρούς και φωτεινούς Αιγυπτιώτες για την συνέχιση της ζωής τους, αλλά και σε όλους τους Έλληνες που μένουν, επιμένουν και δημιουργούν με πάθος και όραμα την επόμενη ημέρα του Αιγυπτιώτη Ελληνισμού σε Κάιρο, Αλεξάνδρεια, αλλά και όπου αλλού χτυπάει η καρδιά της Ελλάδας σε αυτή την μεγάλη και σπουδαία χώρα.

Εικόνα εξωφύλλου: ©Atef Nachla